BAHÇEDEKİ İHTİYAR
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymışNurlu ihtiyarların yanaklarından.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkta dolu gözleri;
Alnında akşamın ince kederi,
Sessizliğin şiiri dudaklarında.
Yanan bir kağıtta küçük bir satır
Yazı gibi akşam onu karartır;
Artık o, silinen bir hatıradır,
Bu ıssız bahçenin uzaklarında...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder